«...czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?». Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje».
Księże Stanisławie, Księże Grzegorzu,
To właśnie na Was padło pełne miłości spojrzenie Jezusa. Na to spojrzenie odpowiedzieliście i Jemu zaufaliście.
I choć czasem wielkość łaski i misji kapłańskiej może przerażać; własna słabość i niedoskonałość zniechęcać,
a pełnienie tej posługi w dzisiejszym świecie wydawać się coraz trudniejsze, z męstwem oraz pokorą trwajcie!
Niech źródłem siły i umocnienia będzie dla Was Chrystus, który powierza się w Wasze ręce, aby budować swój Kościół.
Niech zaufanie Jezusowi, że zostaliście od początku wybrani, nieustannie zbliża Was do Boga - by nas do Niego przybliżać;
uświęca Was - by nas uświęcać.
Niech Wasze zakorzenienie kapłaństwa w modlitwie rodzi najwspanialsze owoce posługi duszpasterskiej wśród nas.
z radością oraz wdzięcznością,
że wspólnie tworzymy Ciało Chrystusowe,
Parafianie
